Reisverslag IJsland deel 1 – De zwarte stranden van Vík

Deel met vrienden en familie

Reisverslag IJsland deel 1 – Na een wat vervelende vervelende vlucht, veel wachten en gedoe met de huurauto kan dan eindelijk ons avontuur in IJsland beginnen. Eerste bestemming? De zwarte stranden van Vík!

Een vermoeiend begin

Mijn vakantie in IJsland begint met een week in Boston en een uitstapje naar New York. We boeken namelijk een vlucht met WOW air. WOW air biedt je de mogelijkheid om bij een vlucht naar de Verenigde Staten en stop-over van een week te nemen in IJsland. Het is een budget airline, maar omdat je vluchten zijn opgeknipt, is dat minder erg. Lees je verder mee over mijn avontuur in IJsland?

De vlucht vanuit Boston is super vermoeiend. Hoewel ik al mijn eigen tips om goed te kunnen slapen tijdens een vlucht ten harte neem, wil het niet lukken. Achter mij zit een boom van een man, echt enorm lang en breed. Kan hij ook niets aan doen natuurlijk, maar iedere keer als hij maar een beetje beweegt voel ik zijn knieën in mijn rug. Gigantisch irritant. Je snapt wel dat het dan moeilijk slapen is.

Op het vliegveld is het heel erg druk. Er zijn flink wat vluchten vertraagd en er komen veel teveel mensen tegelijk aan, die natuurlijk ook allemaal tegelijk door de douane heen moeten. Veel mensen om ons heen maken zich behoorlijk druk over het feit of ze hun overstap wel halen. Mij maakt het allemaal niet uit; de frisse lucht en het felle licht van de luchthaven zorgen ervoor dat ik weer helemaal opleef. Van mij kan het avontuur beginnen! Het is pas 7 uur in de ochtend, dus we hebben nog alle tijd. Ik haal snel wat IJslands geld, broodjes en wat te drinken, terwijl Arthur in de rij voor de huurauto’s staat.

Bij terugkomst blijkt dat ik me helemaal niet had hoeven haasten: de rij is nog geen centimeter opgeschoven. Ken je dat, dat je alles online al moet invullen, aanvragen en betalen en eenmaal bij de balie aangekomen dat ze nog van alles vragen, typen en printen? Nou dat was hier ook het geval. Geen idee waar ze allemaal mee bezig waren, maar het duurde heel erg lang. Relax, je bent in IJsland, alles komt goed was mijn mantra. Na het afwijzen van een belachelijk dure en onzinnige verzekering krijgen we dan eindelijk de sleutels van onze bolide. Nou ja, bolide.. bij aankomst blijkt het meer een koekblikje te zijn dan een bolide, maar gelukkig hadden we hier al op gerekend. IJsland ligt aan onze voeten en ondanks de vermoeidheid kan ik niet wachten om dit prachtige land te ontdekken!

Op naar Vík

Hoe graag ik ook mijn ogen wil open houden en wil genieten van het prachtige landschap, het lukt me gewoon niet. Ik zet mijn stoel kaarsrecht overeind, maar val alsnog in slaap. Ik voel de autodeur open gaan en er stroomt frisse lucht naar binnen. ‘Maris, kijk wat gaaf’. Nee, het lukt me niet om wakker te worden en ik mompel ‘laat me slapen…’. Na een rit van ongeveer 3 uur, rijden we Vík binnen.

Normaal gesproken kun je overal in Vík (en ja, we hebben heel goed gezocht naar een alternatief) pas inchecken rond 17:00. Aangezien we al om 7:00 zouden landen in Reykjavik, hebben we aan onze hosts gevraagd of we niet toch iets eerder mogen inchecken. Dit bleek geen probleem te zijn. In Vík aangekomen blijkt echter dat we een berichtje binnen hebben van onze host, die wegens omstandigheden zelf naar Reykjavik moest en er pas om vier uur iemand is die ons binnen kan laten…

Dan gaan we eerst maar wat eten, gelukkig is er al wat open. Zoveel honger, of is het vermoeidheid? Ik ben totaal de weg kwijt door de slapeloze nacht en het tijdverschil. Hoe dan ook, een hamburger gaat er zeker wel in.

Half slapend de omgeving verkennen.

We besluiten als we dan toch niet kunnen inchecken, dat we de omgeving gaan verkennen. We rijden eerst een stuk naar het Oosten en wandelen rond door het vreemde, maar o zo mooie landschap. We stoppen bij een beekje. Wist je dat die enorm rustgevend zijn? Heerlijk luisteren naar het gekabbel van het water en wat dammetjes bouwen met de stenen die al in het water liggen. Echt een grote wandeling durven we nog niet te maken met onze vermoeide lichamen.

Verder naar het oosten lijkt het ons meer van hetzelfde, dus besluiten we om terug te gaan naar Vík en de oostkant van Vík te verkennen. De stranden daar zijn pikzwart. Hoewel dat prachtig is, is het niet het mooiste wat we zien. Op Reynishverfi strand zien we Reynisdrangar (ook wel Basalt Colums genoemd). Dit spectaculaire natuurverschijnsel van zeshoekige stenen in een veelhoekig voegpatroon lijkt onmogelijk door de natuur gemaakt te kunnen zijn. Het is zo bizar en zo mooi! We lopen over het zwarte strand wat uit miljoenen kiezeltjes bestaat, klimmen en klauteren erop los om nog een mooier stukje van het landschap te kunnen zien en doen wedstrijdjes wie de mooiste kiezel kan vinden. Eigenlijk vergeten we totaal dat we doodmoe zijn.

Onverwacht word ik nu al een beetje verliefd op IJsland.

Pizza?

Eindelijk kunnen we inchecken. De host is super lief en onze kamer heel erg fijn. Dat maakt al het wachten toch nog een beetje goed. We nestelen ons heerlijk in bed, maar niet voordat we onze wekker zetten.

Na 30 minuten dwingen we onszelf weer het bed uit. Tijd om ons op te frissen en wat te gaan eten. Onze host tipt ons over een restaurant in een verbouwde kleuterschool. Ze raadt ons vooral de pizza’s aan. We zijn wat verbaasd, maar wie zijn wij om een local tegen te spreken? Het is een lekker kneuterig restaurant; alles eraan klopt gewoon en het eten is zo ontzettend lekker.

Met onze buikjes vol met pizza slapen we die nacht als baby’s.

Dit was mijn eerste reisverslag van mijn reis door IJsland. Binnenkort kunnen jullie deel twee lezen: Reisverslag IJsland deel 2: Puffins & Pony’s.

Deel met vrienden en familie